Świerzb, czyli swędząca choroba u niemowląt
Wydawać by się mogło, że medycyna XXI wieku poradzi sobie bez problemu z takimi chorobami jak świerzb u dzieci. Co wywołuje tę chorobę? W większości przypadków jest on wywołany przez świerzbowiec ludzki, rzadziej psi. Świerzb to pasożyt występujący pod postacią roztoczy tak malutkich, iż nie są one widoczne gołym okiem. Skąd swędzenie? Dlaczego choroba atakuje głównie dzieci? Jak walczyć ze świerzbem i jak mu zapobiegać?
Świerzb to choroba, która głównie dotyka osoby w podeszłym wieku oraz dzieci. Najczęściej choroba ta znajduje idealne warunki rozwoju w dużych skupiskach ludzi, dlatego dzieci, które chodzą do przedszkola, place zabaw, świetlice są na nią szczególnie narażone. Niestety nie ma jednej skutecznej metody zapobiegnięcia tej chorobie nawet, jeśli rodzicie dziecka nadgorliwie dbają o jego higienę nie gwarantuje to powodzenia w przeciwdziałaniu świerzbowi.
Jak dochodzi do zakażenia?
Motorem zakażenia jest świerzbowiec ludzki lub zwierzęcy. Pasożyt jest mikroskopijnej wielkości i zapłodniona samiczka wnika w naskórek i tam ciężko pracuje drążąc szyk korytarzy, w których to składa jaja. Wylęganie larw następuje po kilku dniach, nowe pokolenie świerzbowca gotowe do działania będzie za około 3 tygodnie. Podrażnienie skóry to wynik przemieszczania się świerzbowca i wydalania odchodów. Najczęstszym miejscem lokalizacji świerzbowca na ciele dziecka są pachwiny, zgięcia i fałdki skóry, pępek. Pierwszym objawem tego niemiłego lokatora jest pojawienie się pojedynczych czerwonych grudek, które w momencie, kiedy dziecko rozpoczyna drapanie zmieniają się w tak zwane przeczosy. Częstą konsekwencją nadmiernego drapania jest wystąpienie zakażenia bakteryjnego. Skutkuje ono ropnymi wypryskami, strupami czasem może powodować powiększenie węzłów chłonnych.
Leczenie
Leczeniem w przypadku wystąpienia świerzbu u dziecka objęte jest nie tylko ono samo, ale cała rodzina z nim mieszkająca. Na czym polega? Pacjent musi wcierać w skórę przepisane przez specjalistę środki. Czynność tę zaleca się stosować po kąpieli, od jednego do dwóch razy na dobę przez około 5 dni. W przypadku braku poprawy lub znikomego efektu zaleca się ponowienie terapii po siedmiu dniach. W szczególności dla dzieci w leczeniu wykorzystywana jest permetryna, która występuje w medycynie pod różną postacią, w kremi, aerozolu lub emulsji. W stosowaniu powyższych preparatów konieczna jest bardzo duża ostrożność, ponieważ dostanie się ich do oczu może spowodować podrażnienie oczu. Leczenie wymaga także zachowania podwyższonej higieny osobistej, codzienną zmianę odzieży oraz pościeli.
Kto i jak zaraża się świerzbem?
Do zakażenia dochodzi w skutek kontaktu z zakażoną osoba lub zwierzęciem. Niewykluczone jest także zarażenie się poprzez stosowanie tych samych przedmiotów codziennego użytku w tym najczęstszym przedmiotem zakażenia jest pościel. Okres, w którym choroba się rozwija, to od 3 do 3 tygodni. Należy pamiętać, iż nieleczona choroba może trwać wiele lat.
Wśród małych dzieci najtrudniej zdiagnozować i rozpoznać objawy towarzyszące tej chorobie. Istnie dużo przypadków, w której lekarze podejrzewają różne alergie skórne, które w ostatnich latach stały się bardzo nasilone. W celu dokładnego i prawidłowego zdiagnozowania choroby konieczne jest przeprowadzenie badania mikroskopowego naskórka, który należy pobrać z zakażonego miejsca. Prawidłowa i odpowiednio wczesna diagnoza umożliwia podjęcie odpowiednich środków, aby jak najwcześniej uchronić dziecko przed nieprzyjemnymi skutkami świerzbu. Dodatkowo należy pamiętać o konieczności zachowania nie tylko w czasie choroby, ale także, na co dzień higieny osobistej.
comment closed